Run-flatbanden gaan minder lang mee dan gewone banden

Run-flatbanden gaan minder lang mee in vergelijking met gewone banden. Dat blijkt uit onderzoek van het Amerikaanse onderzoeksbureau J.D. Power & Associates. Uit het onderzoek blijkt dat 31% van de run-flatbanden vroegtijdig klapt of lek raakt. Bij voertuigen met gewone banden kwam dit in 19% van de gevallen voor.

Voor run-flatbanden geldt ook dat ze eerder vervangen moeten worden. Waar een conventionele band zo’n 36.000 kilometer mee kan gaan, gaat een run-flatband maar 26.000 kilometer mee. Voor het onderzoek werd gekeken naar voertuigen in het luxe-, personenwagen-, sport- en trucksegment. Meer dan 30.835 eigenaren van nieuwe auto’s in de VS werden voor het onderzoek benaderd. Zij kochten een auto uit het jaar 2011 of 2012.

CAFE-standaard

De run-flatband is voor auto(banden)fabrikanten in veel gevallen het antwoord op de vraag hoe ze kunnen voldoen aan de zogenaamde CAFE-standaard, oftewel de Corporate Average Fuel Economy. Bij deze standaard wordt gekeken naar de effecten van de band op het brandstofverbruik.

Autofabrikanten proberen het brandstofverbruik te beïnvloeden door auto’s uit te rusten met run-flatbanden. Door het gebruik van een run-flatband is immers vaker geen reserveband nodig, wat het gewicht van de auto verlaagt en het brandstofgebruik zo positief beïnvloedt. Toch is de consument vaak niet zo blij met de band.

Banden

De run-flatband moet bijvoorbeeld vaker vervangen worden, omdat ze uit veiligheidsoverwegingen niet gerepareerd kunnen worden. Dit is afhankelijk van de locatie van de schade aan de band. Vaak moeten de banden ook per twee stuks vervangen worden in plaats van één enkele band. De run-flatband wordt het meest gebruikt bij auto’s in het luxe-segment of bij sportieve auto’s. Eigenaren in beide autogroepen waarderen de gewone standaard band echter meer.

Zo ligt de waardering voor een run-flatband onder eigenaren in het luxe-segment op 728 op een schaal van 1.000. Eigenaren in hetzelfde segment met standaard banden waarderen hun band op 739 punten. Bij eigenaren van sportieve auto’s is het gat tussen de twee banden op de schaal van 1.000 punten nog hoger. De waardering voor run-flatbanden bij sportieve auto’s scoort 665 punten tegenover 732 bij conventionele banden.

Consumenteneis

Volgens Brent Gruber, director global automotive division bij J.D. Power and Associates, voldoet de run-flatband dan ook momenteel niet aan de eisen van de consument. De directeur stelt dat de autofabrikanten voor een uitdaging staan om te zoeken naar mogelijkheden het brandstofverbruik te beperken. Daarbij schakelen ze de hulp in van bandenfabrikanten.

Door deze samenwerking moeten ze proberen banden te vinden die aan de verwachtingen van de consument voldoen. Het hoge vervangingspercentage van run-flatbanden zorgt er voor dat dit nog niet lukt. Zo zegt slechts 14% van de eigenaren van sportieve auto’s met run-flatbanden dat ze met zekerheid hun bandenmerk zullen aanbevelen bij familie en vrienden, terwijl dit percentage bij standaard banden op 28% ligt.

Rolweerstand

Zijn de Amerikaanse consumenten al niet te spreken over run-flatbanden, ook de banden met een lagere rolweerstand vallen niet bijzonder goed in de smaak. Veel consumenten maken zich zorgen over de effecten van een band met lage rolweerstand. Ze vrezen onder meer een compromis te moeten doen op het gebied van tractie. Ook de duurzaamheid van de band is voor velen een vraagteken. Dat de band tot een lager brandstofverbruik zou leiden wordt wel gewaardeerd, maar de nadelen wegen momenteel nog zwaarder voor de consument.

Volgens Gruber ligt ook hier nog een taak weggelegd voor de bandenfabrikanten. De fabrikanten hebben voor de band met lage rolweerstand teveel aandacht gegeven aan het brandstofverhaal. Hij acht het verstandig consumenten te wijzen op de tractie en de afhankelijkheid die banden leveren aan de auto. De consument weet ook onvoldoende over de te behalen voordelen op brandstofgebied met deze band.

Klanttevredenheid

In het onderzoek van J.D. Powers is verder gekeken naar de algehele klanttevredenheid over (originele) banden. Daarbij spelen vier factoren een hoofdrol: het uiterlijk van de banden, de verdraagzaamheid van de banden, het bandengedrag en het rijvermogen met de band.

Uit het onderzoek blijkt dat de algehele tevredenheid niet is veranderd in vergelijking met 2012. De score in tevredenheid bedraagt op een schaal van 1.000 punten 686 punten. Automobilisten uit het luxe-segment blijken het meest tevreden te zijn over de banden die af-fabriek worden geleverd. Zij geven een waardering van 738 punten gemiddeld.

Eigenaren van een sportieve auto waarderen de banden op 728 punten en binnen de personenwagens en het truck/utility-segment bedraagt de gemiddelde score 676 punten.

Bandenproblemen

De hoge score op klanttevredenheid valt ook af te leiden uit de daling van het aantal problemen die automobilisten ervaren met hun banden. Het is voor het vierde achtereenvolgende jaar dat het aantal bandenproblemen afneemt. Gemiddeld worden 74 problemen per 100 auto’s gemeld. Dit was in 2012 76 op 100 auto’s en in 2011 84 op 100.

De meest genoemde problemen zijn klapbanden, langzaam lekkende banden, een hard geluid bij het rijden en het snelle afslijten van de banden. Mensen die problemen ervaren, geven een veel lagere waardering dan mensen die geen problemen hebben (613 om 748).

Hoogste score

Twee bandenfabrikanten blijken in het onderzoek het hoogste te scoren. Michelin scoort het hoogst in het luxe-segment (775); personenwagens (729) en sportieve auto’s. Pirelli haalt de hoogste score in truck/utility (737).

José van der Wegen